Workshop: Modeltekenen

Maandag 24 februari hadden we een workshop Model Tekenen bij het open jongeren atelier. Van te voren vond ik dit al spannend, want als ik dat hoor denk ik meteen ''Maar ik kan helemaal niet tekenen''. Ondanks dat ik inmiddels weet dat ik met genoeg geduld en oefenen eigenlijk wél kan tekenen, is dat toch nog steeds een hardnekkige overtuiging die iedere keer meteen naar boven komt bij het woord ''tekenen''. Ik teken echter graag, dus ik was ook wel benieuwd.

Bij binnenkomst in het lokaal, werd ik meteen nog nerveuzer. Er stonden namelijk allemaal ezels klaar... Als ik gewoon op tafel kan tekenen voelt het nog enigszins oké, omdat ik dan niet het idee heb dat iedereen mee kan kijken. Wanneer ik op een ezel ''moet'' tekenen voelt het volledig open, omdat dan iedereen mee kan kijken en dat voelt heel ongemakkelijk... Toch besloot ik dat ik het wél zou proberen, ik wilde sowieso niet wéér afhaken.

Eerst liet Robin ons zien hoe de verhoudingen bij het tekenen van een persoon er ongeveer uitzien en hoe we dit op papier konden zetten. Vervolgens ging ze zelf model staan, in een rechte houding richting ons, en kregen wij de tijd om te proberen haar te tekenen. Ik vond het heel lastig om te beginnen, omdat mijn perfectionist meteen ''aan'' stond en alleen maar kon denken ''ik kan niet tekenen''. Bovendien merkte ik dat ik heel bang was haar slecht neer te zetten door mijn ''mislukte'' tekenen. Uiteindelijk, na wat extra aanmoediging, lukte het dan toch om te beginnen. Al weet ik zelf nog steeds niet wat ik van het resultaat moet vinden...

Vervolgens ging Robin zitten, met haar zij naar ons toe. Dit bleek nog veel lastiger te zijn! Al moet ik zeggen dat ik denk ik uiteindelijk nog het minst ontevreden ben over mijn pogingen om haar zittend te tekenen... Als laatste houding ging ze weer staan, maar dit keer met haar zij naar ons toe. Ik merkte dat ik langzaam steeds gefrustreerder raakte en mijn perfectionist ook weer steeds meer naar de oppervlakte kwam. Ik sprak ook uit dat ik alleen nog maar kon denken ''ik kan niet tekenen''. Ik kreeg toen te horen dat dit ook niet vreemd was bij iets wat ik nog niet geleerd had en dat klopt natuurlijk ook wel. Alleen wil mijn perfectionist inderdaad dat ik wél alles meteen kan en dat maakte het zo lastig. Tóch ben ik wel door gegaan. 

Daarna hebben Robin en Natascha even geruild (Natascha was ons eerst aan het helpen bij het tekenen). Eerst keek ik nog even naar de tips die Robin gaf om te tekenen. Vervolgens heb ik wel nog een poging gewaagd om Natascha te tekenen, maar ergens halverwege heb ik opgegeven. Ik was klaar met de perfectionist in mij.

Ondanks dat mijn perfectionist zo aanwezig was én ik heel ver buiten mijn comfortzone moest om dit te doen, heb ik het eigenlijk wél heel leuk gevonden. Ik zou een volgende keer dus zeker weer mee doen! Dankjewel voor deze leuke middag Robin! :)

Sidenote: Op de tekening hieronder, de rechterbovenhoek... dat is niet mijn werk geweest xD.





Reacties

Populaire posts van deze blog

#WorldSuicidePreventionDay

Here we go again!!

A letter to my Inner Child