You can't stop the waves of coming, but you can learn to surf

''You can't stop the waves of coming, but you can learn to surf.'' Jaren geleden noemde iemand deze quote en ik ben hem nooit meer vergeten. Deels omdat ik er meteen door aan dolfijnen moet denken en ik ben dol op dolfijnen. Waarom ik meteen aan dolfijnen moet denken? Veel dolfijnen zijn van nature speels, met name de meeste bekende dolfijnensoort: de tuimelaar. Dus toen ze de oceaan gingen delen met schepen, hebben ze daar een nieuw spelletje van gemaakt in plaats van weg te blijven van de schepen. Wanneer een schip vaart, ontstaan er bij de boeg namelijk golven. Dolfijnen vinden het heerlijk om op deze golven mee te surfen (boegsurfen). De dolfijnen leerden dus om te gaan met een ''probleem''. Deze quote is voor mij dus zo belangrijk omdat niemand in staat is te voorkomen dat je tegenslagen tegenkomt in je leven, maar je kunt wel leren hoe je het beste met tegenslagen om kunt gaan, zonder zelf helemaal omver gegooid te worden.


Tegenslagen... vroeg of laat krijgt iedereen in zijn/haar/hun leven ermee te maken. Wat voor de één een grote tegenslag is, zal voor de ander een kleine tegenslag zijn en vice versa. De impact die zoiets heeft is dus ook voor iedereen anders en dat is oké. Het belangrijkste is dat je weet hoe je met een tegenslag om kunt gaan, hoe je ervoor kunt zorgen dat deze je niet helemaal neerhaalt. Sommige mensen lijken dit van nature te kunnen, hebben dit in hun jeugd geleerd. Andere mensen hebben het nooit geleerd of zijn het misschien op de een of andere manier vergeten. Hoe dan ook is het belangrijk dat je om hulp vraagt als je merkt dat een tegenslag je volledig heeft neergehaald en het niet meer zelf lukt om overeind te komen.


Voor mij spelen er ook weer meerdere veranderingen waarvan sommige ook als een tegenslag voelen. Ik zeg voelen omdat het niet per se tegenslagen hoeven te zijn. Zo is bijvoorbeeld mijn hoofdbehandelaar bij mijn huidige behandellocatie gestopt. Dit vind ik heel erg moeilijk omdat ik ruim een jaar bij haar in behandeling ben geweest. Ze wist me al van begin af aan een heel veilig en prettig gevoel te geven. Ook heb ik altijd onwijs veel aan onze afspraken gehad. Eerst probeerde ik nog te denken ''je weet nooit wie je ervoor terug krijgt''. Nu weet ik echt wie haar, in ieder geval de komende anderhalf à twee maanden gaat vervangen en daar heb ik enorm veel moeite mee. Al bij de intake, want toen had ik hem ook, voelde ik me niet veilig bij hem. Daarna heb ik hem ook als één van de twee therapeuten in de instroomgroep gehad. Mijn gevoel is daardoor niet veranderd. Eerst had ik ook besloten dat ik dan gewoon geen individuele gesprekken zou doen, maar mijn voormalig behandelaar zei dat ze hoopte dat ik het toch aan zou gaan... en dan ga ik dus weer twijfelen. Gister gaf de vervanger aan dat hij een afspraak wilde inplannen, die staat nu dus ingepland op 24 augustus... Ik ben benieuwd en vind het best eng... In de tussentijd heb ik wél mijn persoonlijk begeleidster gevraagd of zij ruimte heeft voor extra afspraken tot ik weer een andere behandelaar heb. Gelukkig is dat een optie, dus op de momenten dat het nodig is komt ze een keertje extra langs of bellen we in ieder geval even. 


You can't stop the waves of coming, but you can learn to surf... Ik begin het langzaam te leren, in ieder geval bij de wat kleinere situaties. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

A letter to my Inner Child

The sun is playing peek-a-boo

Back at my amazing safe place