Don't judge a book by its cover!
Niet de blog waarvan ik had verwacht hem ooit te schrijven, laat staan nu te schrijven... Een onderwerp waar ik zelden tot nooit over praat, m.u.v. met mijn persoonlijk begeleidster, namelijk mijn eetstoornis... Een onderwerp waar voor mij veel schaamte op ligt en waarvan ik zelf nog weleens wil ontkennen dat daar toch echt sprake van is. Vaak vind ik vooral dat ik gewoon niet zo moeilijk moet doen, terwijl ik rationeel gezien echt wel weet dat het niet zo gemakkelijk is, als het dat wel was geweest had ik bepaalde dingen allang veranderd... Waarom nu dan toch deze blog? Omdat een gesprek met een vriendin ervoor zorgde dat ik opeens toch voelde die openheid te geven... Het liet me inzien dat zelfs voor mensen die dichtbij je staan dingen anders kunnen lijken dan ze daadwerkelijk zijn. Dat ze conclusies trekken uit de dingen die je wel zegt/doet/laat zien, zich er niet bewust van zijnde dat er misschien ook nog dingen zijn die je niet zegt/doet/laat zien... Totaal niet kwaad bedoelt dus...