Luna's Mind

Maandag 27 januari was er een keer een hele andere workshop dan anders, althans vond ik. We werken eigenlijk niet snel met textiel. Normaal vind ik het wel leuk om een keer wat anders dan anders te proberen. Echter wist ik al van te voren dat de opdracht zou zijn om een portret van jezelf te maken met textiel, met kleuren/vormen die je bij jezelf vindt passen. Ze kunnen te maken hebben met dingen die je leuk vindt, maar ook met emoties waar je je in herkent. Op dit moment gaat het niet echt goed, en ben ik nogal donker ingesteld waardoor ik merkte dat ik heel veel weerstand voor de workshop voelde. Zoveel dat ik er zelfs over nadacht om niet te gaan. Uiteindelijk ben ik, in overleg, wel naar het Open Jongeren Atelier geweest, maar heb ik niet meegedaan met de workshop. Wél heb ik meegeluisterd en een beetje meegekeken, waardoor ik alsnog een blog over de workshop kan schrijven (wat ik dan stiekem toch wel weer fijn vind). De workshop werd gegeven door Sanne Puijk. Ze heeft eerst kort w...

Een chaotische wervelwind...  dat is hoe mijn hoofd op het moment voelt, of misschien wel gewoon mijn hele lijf. Ik wil schrijven, maar ik wil ook dat het samenhangend is... Maar tegelijkertijd gaan mijn gedachten zo snel, en wisselen ze zo snel van onderwerp dat dit een bijna onmogelijk taak lijkt... Soms is de enige remedie dan om gewoon te beginnen, desnoods inderdaad door te schrijven hoe chaotisch het allemaal voelt... En meestal volgt er dan vanzelf toch nog een (redelijk) samenhangend verhaal. Althans... dat vinden anderen, voor mezelf voelt het dan vaak óf alsnog chaotisch óf niet compleet... Maar misschien hoeft het ook niet altijd compleet te zijn... Aanvullen kan later altijd nog, als de chaos om te beginnen maar gewoon wat afneemt. Het bewijs dat mijn hoofd overal en nergens is... Ik besluit dat ik toch even wil gaan chatten op proud2bme, maar typ in de browser: survivalkid... Een site waar ik superveel aan heb gehad maar die helaas ook al heel lang niet meer bestaat. D...